Allerliefste,
De waarheid is dat ik alleen ben, zoals alles alleen is. De waarheid is, ondanks en dankzij deze waarheid, dat niets en niemand deze leegte kan vervullen en dat ik volmaakt ben in mijn alleen zijn. De waarheid is ook dat ik niet langer kan doen alsof ik een god ben, feilloos ongenaakbaar in mijn toren hoog en droog, maar een kwetsbaar mens vol angsten, dromen en andere gevoeligheden. De waarheid is dat ik van je hou. De waarheid is dat ik van je hou. Dat ik dat deed vanaf het moment dat ik je aankeek vanaf het bankje in het park, vanaf het moment dat onze lichamen elkaar zo vrij vonden in dat kleine zomerhuisje en vanaf het moment dat ik eindelijk aarde vond in mijn wens dat dit voor altijd zou zijn. De waarheid is dat jij voor mij, ondanks en dankzij alles wat je los en lastig maakt in mijn hart, die ene ander bent. Dat je dit al die jaren altijd bent geweest en dat ik in alle eenvoud heel graag wil dat je dat blijft.
Dit is de waarheid.
En als dat betekent dat ik daarvoor moet veranderen, zelfs als dat betekent dat ik mijzelf daarvoor moet verbeteren, dan doe ik dat. Niet omdat ik niet goed genoeg ben, maar omdat ik met je mee wil groeien, onze intimiteit wil verdiepen en ik het beste van mijzelf wil leven als het om de liefde gaat. Als veranderen dat vraagt, dan hijs ik de zeilen en zet ik koers naar een nieuwe wereld. Dan ben ik bereid in de oudste schuilkelders zeer duistere delen in mezelf aan te kijken, mijn oude zelf te verbranden en met consequente, subtiele keuzes mijn onbewuste drijfveren bij de wortel lief te hebben en uit te roeien.
En dit gaat mij lukken, omdat ik, ondanks en dankzij al mijn onzekerheid, een diep vertrouwen voel dat ik dit kan. Omdat ik besnaard ben om zeer radicale transformaties te dragen en te integreren in mijn lichaam, omdat ik voel dat dit absoluut nodig is en omdat ik dit wil.
Dit zijn geen louter poëtische woorden en ik ben ook niet zo hypocriet te zeggen dat ik dit voor jou doe, want dit alles is mijn verlangen, mijn noodzaak en mijn schoonmaak, maar ik doe dit zeker ook, omdat ik een toekomst met je wil. Want de waarheid is dat je me met een mokerslag hebt wakkergeschud en me terug op het juiste spoor hebt gezet. Want uiteindelijk gaat het mij niet om de taal, de kunst, de aandacht, de seks of de macht. Het gaat mij om liefde. En liefde is de waarheid.
In die liefde brandt ergens ons kaarsje. Te midden al mijn pijn en angsten koester ik haar. Ik zie je aan de overkant, lief. Ik ben benieuwd wie je daar bent.
Dat je zacht mag landen in je hart en stevig verankerd in jezelf het avontuur van begrip en pure pret kan voelen als nooit tevoren.
Liefs,
Niels