lees de
flarden
een levend archief aan persoonlijke verhalen
… eigenlijk besta ik alleen maar. Af en toe probeer ik me daar iets van te herinneren en dat dan op te schrijven. In flarden …
dag papa
… de kus totziens is innig verdriet en zo wonderschoon als de liefde zelf …
nieuw leven
… het gaat niet meer. twee fantastische jaren, twee van zo zo, en een goed half jaar van volkomen kut. ik móet een eigen plek hebben …
Deze twee flarden zijn om te proeven.
Wil je meer flarden lezen?
Word dan vriend van de Gedichtenstroom.