blokkendoos
​​​​​​​​
Het liefst leef ik een verlaten bestaan.
Eenzaamheid is van grootse schoon.
Ik heb vrienden gemaakt
met mezelf
en dat is de ware vrucht.
 
Het is fijn zonder aanspraak.
Een eigen tempo,
klein.
Niet van de wereld.
Dag en nacht heb ik toch niet.
Ik ben altijd wakker,
en nooit,
al leeft het lijf gewoon met de zon mee.
En er is nooit iets niet,
dus er wordt nooit iets gemist.
 
Ondergedompeld
verteerd zijn
in de liefdessap
van anonieme leegte.
 
Of: Nutteloos in jezelf rondwandelen.
Ja waarom niet?
 
Meestal hou ik van alles en iedereen.
Even vaak van niets en niemand.
Alles is hetzelfde.
 
... ik geloof niets
 
Ik heb de hele kosmos uitgewoond
en iedere droom uit mijn geest geperst.
Er is niets wat mij nog interesseert.
Maar ik kan huilen
van ontroering
als gras haar ware kleur onthult.
Of als ik in de ogen van een hond kijk,
en dan de ogen van een hond zie.
 
Bij mensen heb ik dat niet.
De meesten willen iets
en waar een wil is, is gedoe.
Samen niets te melden hebben,
dat is zeldzaam
en kostbaar.
 
... niet één niet twee
 
Er is een leven geweest
dat ik jou naar deze sprakeloosheid
wilde helpen.
Het was mijn vergissing
dat het ene beter is dan het andere.
 
Uiteindelijk strandt ieder pogen,
dus op een dag geeft het zichzelf op.
En opgave is het geschenk,
want dat de dingen
en de mensen
zijn zoals ze zijn,
is liefde.
 
Soms word ik aangesproken
alsof ik een mal zit.
Alsof ik iemand ben die handelt
tussen heilig en bedenkelijk
ergens
in ruimte en tijd.
 
Zal dat ooit niet vreemd zijn?
 
Vaak is het maar wachten
tot al die vragen stilvallen
in deze afgrond.
 
... geen dingen geen naden
 
En het lot ligt altijd dwarser
dan ik me kan verzetten,
dus ik laat dat vlot maar meedrijven.
Dit overigens is geen verdienste,
dat deed het altijd al.
 
... nergens vandaan nergens heen
 
Voor zolang ik mij kan herinneren,
wilde ik niets zijn.
Nu kan ik het niet meer omschrijven,
dus ik zal het wel zijn dan.
 
... niet eens niets
 
Het lichaam geef ik beweging
en eten en dan
probeer ik
wat moois te schrijven.
Soms vind ik het zelf ook subliem.
Dan applaudisseer of zucht ik
even.
Maar nooit lang,
want de tijd houdt niemand bij
en hier is toch niemand
die iets kan doen
of laten.
 
... liefde liefde liefde liefde
 
Ik ben een schim
met het humeur van een mens.
 
Het liefst speel ik met de blokkendoos.


© Niels Zwakhals
​
Delen staat vrij. 
​Vermeld wel even mijn naam.